وب نویسی (دل نگاری های ساده - محمود مسعودی)

از گِل تا دل

وب نویسی (دل نگاری های ساده - محمود مسعودی)

از گِل تا دل

من و وبلاگ و دلنوشته ها

این وبلاگ رو درست کردم که حرفامو بزنم (حرفایی که جای دیگه نمی تونم بزنم)..... ساده کردم نام خود تا ساده باشم تا ابد همنفس با سادگی گر شیر باشم چون اسد ساده بینم زندگی و ساده باشم با دلم....... گر ببارد تیغ بر جانم و گر تنها بمانم چون احد مطالب وبلاگ شامل:........................ خود نویسی : اظهار نظر ها و مطالب من در مورد مسائل مختلف فرهنگی ُ اجتماعی سیاسی ورزشی و غیره هست............. فتو وبنویسی : عکس هایی هست که برداشت می کنم و گاهی مناسب می بینم اینجا بگذارم .................................... دل نویسی : افکار منظوم و منثور من است که از دلم بیرون می آید و د ر واقع دل نویسی وبنگاری حرف های دلم است که مستقیم و بدون هیچ واسظه ای از دل به صفحه کلید و از صفحه کلید بر صفحه وب جاری می گردد. این بخش را بیشتر از بقیه دوست دارم .... شاعر نیم که شعرهای مرا اقتدا کنی...... این دلنوشته های درهم من را جدا کنی...... تنها فرود زمزمه از دل به کاغذ است......... باشد که زمزمه های دلم را صدا کنی......... طنز نویسی : تلاش من برای گفتن و نوشتن بعضی مطالب بصورت طنز است........ خاطره نویسی : وب نویسی بعضی از خاطرات من است که هوس می کنم به قلم آورم و بر صفحه وب جاری کنم. کپی نویسی : این مطالب در واقع مربوط به من نیست و تنها چون از آنها خوشم آمده از سایت ها و وبلاگ های دیگر کپی کرده ام ............ القصه وب نویسی دفترچه نوشته های از دل برآمده و کاملا شخصی من است پس دنبال بازدید کننده نیستم فقط برای خودم می نویسم ، وبلاگ های دیگری دارم که برای همکلاسی ها ، همولایتی ها ، همشهری ها و هموطنان می نویسم ولی این برای خودم است خود خودم . بازدید کنندش هم خود من هستم. اگر کسی آمد هم خوش آمد . اینجا خلوت من است . مهمانم باشید و درگوشی از نواقص و ایرادات و احساس تان در مورد نوشته هایم بگویید............... ایمیل من: mahmasoudi@gmail.com ادامه...

نظرسنجی

سلام دلنوشته های وبلاگ را در چه سطحی می بینید

عالی
خوب
متوسط
صعیف

جدیدترین یادداشت‌ها

همه

تو این بیگانه را با شعر و شاعر آشنا کردی تو این بیگانه را با شعر و شاعر آشنا کردی مرا آتش زدی، خود را درون من رها کردی چه خرم بودم و خوشدل به بوی آب بر کاگل...
دل قوی دار دل قوی دار و پر از شوق،که بر می گردیم از شب تیره گذر کرده ،سحر می گردیم پیله ترکانده و با بال و پر تازه تری ما جهش کرده...
بَدیش اینه که ۱۴ روز دیگه می فهمیم چکار کرده ایم سال ها پیش استادی داشتیم می گفت ما ایرانی ها بهمون میگن بخاری می سوزه باور نمی کنیم میگیم حالا بزار امتحان کنم . سرمون...
چه رنگ و روی خسته ای گرفته روزگار ما چه رنگ و روی خسته ای گرفته روزگار ما داغ به دل نشسته ای فسرده پود و تار ما نه راه پس،نه راه پیش،نه نور و نه ترانه ای که...
تاریخ جز تکرار،چیزی نیست م می خواهد قلم بردارم و بنویسم آدمیت را چه شده است انسانیت را چه شده است برما چه گذشته است اشک امانم نمی دهد نفسم می...
نه مرا طاقت دوری نه مرا طاقت دوری، نه تو را لطف حضوری نه تو را نامه و مهری نه مرا شور و سروری شب مان دراز گشت و سحری نیامد از راه نه تو...
یک زمین یک زندگی یک زمین ،یک زندگی، یک روزگار یک بشر، یک عمر ،چند فصل بهار حیف نیست آغشته گردانیم شان با دروغ و حسرت و حرص و نقار محمود...
به بهانه ی مستند تالان به بهانه ی تالان. امشب خودم را به آخرین اکران های مستند تالان می رسانم. فیلم با تاباندن نور در اعماق زمین به آب آغاز می...
دلم برای تو تنگ است دماوندجان دلم برای تو تنگ است تو چی دماوندجان دلم برای تو تنگ است تو چی دلت تنگ است؟ میان عقل و عشق در کشور تو هم جنگ است؟ باورم...
ای جان چشم در چشم تو و گوش به فرمان توام تو اگر دم بزنی مرغ سخندان توام می نویسم که نسیم از نفست می خیزد عاشق لب زدن و گفتن ای...
دیدار دماوند کوله بر بسته دلم تا که به دیدار دماوند برود تا به نزدیکترین نقطه ی ایران به خداوند برود کوله بربسته که از کوه و در و...
مهر و مهربانی ِغیر مهر و مهربانی چیست در دنیای ما که منور می کند احساس ناپیدای ما رنگ می پاشد به اعماق ضمیر آدمی شوق می ریزد به...
خیال صحبت تو زنده می کند دل را مرا به جرم نکرده به دار خواهند زد تو را ز راه نرفته کنار خواهند زد اگر که سینه ای از عشق لب به لب گردد به شهر دیده ی او...
رویای تو رویاست تا..... رویای تو رویاست تا در خواب باشی در کرسی گرمت فقط بی تاب باشی بیدار اگر گردی و راهی، بلکه روزی در قله ای هم صحبت مهتاب...
گره از زلف چمن باز کنیم ای دوست بیا ز خویش و پیله پرواز کنیم با حضرت عشق و با طبیعت آغاز کنیم صدبار گره زدیم،زلف چمن و نبود حاصل امسال،گره از...
کشف کن کوه و در دشت و دمن بنام خدایی که در جسم روح آفرید جهان را چنین کامل و باشکوه آفرید به هر کس نشانی ز احساس داد مرا عاشق قله و سنگ و کوه...
کاش بارانی ببارد کاش ابر آسمان خاک زمین یاری کند تا زمین تشنه احساس امیدواری کند مهربان گردد زمین با دانه های سربزیر دانه نومید هم،احساس...
روزمرَگی ملی روزمرَگی ملی زلزله ما را می کشد معدن ما را حبس می کند.کشتی ما را غرق می کند.پلاسکو ما را به آتش می کشد.خشکسالی نفس ما...
ای زلزله جان چطور مطوری خوبی ای زلزله جان چطور مطوری خوبی داری به کجای مملکت می کوبی گویند دوباره قصد تهران کردی شاید که تو هم پی ژن مرغوبی از بس که...
پتوی خرافات زلزله ما را می کشد آتش ما را می سوزاند تونل ما را می بلعد سیل ما را می برد و ما چقدر سخت جانیم انگار پتوی خرافات ما را...
باران که می آید باران که می آید زمین هم حرف های تازه ای دارد. تمام بوته ها عاشق تر از پیش اند تمام جوی ها جاری، تمام رودها آواز می...
پاییز نرو پاییز نرو فرصت دلتنگی نیست زیبایی تو به هیچ آهنگی نیست عشقم شده هر روز ببینم رویت یکسال کم از هزار فرسنگی نیست محمود...
دلم هر روز از دست تو ای تهران می گیرد دلم هر روز از دست تو ای تهران می گیرد قفس هر چند بزرگ باشد دل انسان می گیرد اگر صدها خیابان دارد و میدان و ده ها پارک...
مانند یک بوسه که بر داغی یک احساس می تازد تو را مثل گلی در دامن یک دشت ناهموار می خواهم به دشتی که به غیر از زوزه بادی ندارد یار می خواهم تو را مثل نسیمی در میان...
سرگذشت نفت (از تشکیل تا کشف) شعر نفت از تشکیل تا کشف بنام خداوند چین و گسل خداوند دشت و خدای قلل بنام خداوند شعر و شعور خدای دوبیتی خدای غزل بنام...
پناه من فقط تار است پناه من فقط تار است در شب های تار من که شاید مرهمی باشد به زخم انتظار من نه گل روییده در باغم،نه آبی مانده در جویم چه...
مدتی هست مدتی هست که پر کرده پدافندش را دو لب و لپ و نگاه های هدفمندش را می زند تیر چپ و راست به دیوار دلم دل افتاده به میدان...
رقص گل از واجبات خواهد شد سال هاست که گنج های زمین جای گل ،گلوله می شوند جای محبت ،نفرت می کارند و زمین متحیر از این قساوت به گرد خویش سرگردان به...
شما چرا؟ ای گلوله ها ای تفنگ ها ما آدم ها هزار دلیل داریم برای کشتن بنام دین برای ثروت به حکم سیاست شما چرا ؟ شما چرا قلب ها را...
عاشقانه باید دید عاشقانه باید دید این زمین و مردم را لاله های رنگی را،خوشه های گندم را عاشقانه باید رفت کوه و دشت و دریا را جرعه جرعه...
چراااااا؟خداااااا؟ چراااااا؟خداااااا؟ هر بار که انتحاری،انفجاری در اطراف می شود انگار لرزش ها و ترکش های آن مستقیم بر روح و روان مان وارد...
معنای رای متفاوت خراسان جنوبی در انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ معنای رای متفاوت خراسان جنوبی در انتخابات 96 با نگاهی به آرای انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ مشاهده می شود تنها در چند استان...
شجریان در مقابل تتلو شجریان در مقابل تتلو کاری به نتایج انتخابات ندارم که هر چه باشد تا چند ساعت دیگر اعلام خواهد شد. آنچه آزارم می دهد این...
برای فردای انتخابات ریاست جمهوری 96 جدای از هر رنگی و هر تفکری همه به ایران می اندیشند اگرچه گاهی دروغ بگویند و بداخلاقی کنند که این هم متاسفانه مشخصه...
تحلیلی ساده از مناظرات انتخاباتی 96 یک تحلیل ساده از یک آدم ساده بعد از مناظره با خودم فکر می کردم اگر صدا و سیما از من بپرسد نظر شما در مورد مناطره ها...
پوپولیسم یعنی چه؟ پسرم گفت پوپولیسم یعنی چه که شده ورد زبان کوچه و بازار یعنی استفاده بهینه ی از آمار از دین و مذهب،از کار،از همکار از...
صبح خوبست صبح خوبست که همصحبت باران باشی همدل و همنفس سبز بهاران باشی رود و دریاچه و جنگل همه را درک کنی خاصه تر آنکه به ملک...
آژیر زلزله (شعری از زبان زمین لرزه ای که خواهد آمد ) شبی،روزی ،غروبی یا سحرگاهی زمانی که شود تسلیم سنگ سخت کوهستان و زان ناگه فروریزد سکوت سرد سنگستان سوار سینه ی امواج...
مقصر حادثه پلاسکو کیست؟ یکی از مهمترین بحث ها و شاید وطایف ما بعد از هر حادثه این است که مقصر را پیدا کنیم. مقصرانی که همه می شناسیم ولی برای...
دشمن خر است ( خریت های روزانه ما آدم ها) هیچ می دانی که در دنیای ما چند تن خر است البته منظور غیر از خر، که او رسما خر است در علوم زیست شناسی خر فقط یک گونه است...
تاخیر و دیگر هیچ تاخیر و دیگر هیچ ساعت حدود ۲۳ به تحویل بار فرودگاه می رسم منتظر می مانم تا با آژیر نوار نقاله ورود بار اعلام شود نکاهی...
بسوزیم و بسازیم غریبه ای هستم در میان شهری بزرگ نه شهر مرا قبول می کند نه من او را نه من با او کنار می آیم نه او با من ولی از جبر...
به هر نامی که ممکن هست دانشگاه می سازند به هر نامی که ممکن هست دانشگاه می سازند اگر جا کم بیارن شـــــــک نکن در ماه می سازند نه تنها دولتی ،بلکه پیام نـــور و...
مثال قطره آبی چنان گاهی فشارم می دهد دیوار این زندان که می ترسم فرو ریزد ز دیوار دهان دندان چنان در بطن و دهلیزم ز خون فریاد می آید...
می چسبه چای آتیشی ولی کو چای آتیشی؟ این شعر در یک سفر زمین شناسی سروده شده و در آن از کلمات زمین شناسی استفاده کردیده است. تراست زیر بارون و با چند تا دوست...
تاراج قطار شهر ها را هواپیما قاره ها را سفینه سیاره ها را به هم نزدیک می کند اینترنت فاصله ها را ماشین سختی ها را پول کمبود...
فیش نامه ایا یا ایهاالساقی کجا رفت کاس و ناول ها که فیش اول نمود آسان ولی افتاد مشکل ها گرفتم فیش و گفتم می خورم یک آب هم رویش...
تبخیر آرزوها هر صبح شیشه ی گاز دار آرزوهایم را باز می کنم جرعه ای می نوشم و پا در خیابانی خسته می گذارم با عابرانی خسته تر از خودم...
آیه ی امن یجیب احساس او به شاخسار گلم عندلیب داشت اقرار می کنم که حالت من را عجیب داشت اقرار می کنم که ذهن مرا پاک خوانده بود هر تحفه...
یاد بیرجند یاد بیرجند در دلم هر روز غوغا می کند در رحیم آباد چشمت شور پیدا می کند بین میدان ابوذر تا خیابان حکیم با شهیدان نگاهت...

تقویم

تیر 1402

ش	ی	د	س	چ	پ	ج
					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31

آمار : 302957 بازدید Powered by Blogsky

گندم از گندم بروید جو ز جو

کوهی ز فریادم .دشتی ز سکوت

روزگاریست هوای سخنم یخ زده است

برف در قله ولی بی احساس

ابرها ساکت، زمین تشنه سرگردان

چشمه ها سرگرم تحصیلند

جویباران منتظر تا برف آب آید

مهر در پسکوچه های سینه مفقود است

روزگاریست که همسایه غفلت شده ایم

ساکن شهرک منت شده ایم

دشمن ذکر محبت شده ایم

وه که این روز چقدر طولانیست

لشکر واژه کجا زندانیست؟

گاه یک ثانیه هم عمر درازی دارد

گاه یک قافیه خود راز و نیازی دارد

گاه تابوت زمان سنگین است

صبر هم واژه نامانوسیست

انتظار سخت ترین خاطره را می سازد

یخ فریاد اگر وا نشود

بر دل دشت چو دریا نشود

بغض طوفان به شبم خواهد تاخت

لشکر عمر دلم خواهد باخت

به گمانم

برف را باید دوباره مدح کرد

قله را باید دوباره فتح کرد

چاله چوله های دل همسطح کرد

می روم تا بشکنم فریاد را

شور شیرینی دهم فرهاد را

دشت ها را بذر گل کارم ز نو

گندم از گندم بروید جو ز جو

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/30 ساعت 07:33 ق.ظ

2 نظر

کاش می شد همنشین قله شد

قله می خواند مرا از عمق خواب

قله می فهمد مرا با برف و آب

قله می جوید مرا با بوته ها

قله می فهمد مرا با دره ها

قله بی تاب است و من بی تاب تر

جرعه ای ناب است در این شور و شر

راهیم تا برف های کوی او

تا ببوسم در میان ابروی او

راهیم تا بوته ها تا دانه ها

تا تمام کوهساران خدا

ناگهان تنها درخت سرخ پوش

چشمهایم دعوت خود می کند

ناگهان تک بوته های منتظر

گردشان خالی ز برف مقتدر

با حضور نور ها بر برف ها

روح را دعوت به لبخند می کنند

جسم را محکوم و پابند می کنند

ناگهان شهرم چه کوچک می شود

قیل و قالش ، فکر و حالش، ذکر و نامش

صبح و شامش، دود و دامش ، محو بی شک می شوند

ناگهان هر سوی کوهست و سفید

هر طرف خورشید و نور است و امید

نا گهان در اوج تنها می شوم

ذره ای در عمق دنیا می شوم

کاش می شد همنشین قله شد

اوج را فهمید و بهرش پله شد

کاش می شد شاعر کوهی شدن

در میان سنگ ها روحی شدن

کاش می شد کوه را فهمید و رفت

دل به اوجش داد از پستش گذشت

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/27 ساعت 08:39 ب.ظ

1 نظر

برای دیدن روی سپیدت

گل رویت گلستان می نویسم

دلم را ابر و طوفان می نویسم

برای دیدن روی سپیدت

به جان تشنه باران می نویسم

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/27 ساعت 08:31 ب.ظ

0 نظر

شوق کوهستان

فردا صبح راهی برای اولین بار با یک گروه کوهنوردی راهی قله قوچ بر فراز کوه های باقرانمهستم

شوق کوهستان به جانم آتشی انداخته

هر طرف هر سو برایم قصه ای پرداخته

صبح با بانگ خروس خوش خبر ،

راهیم تا کوه ،نزدیک سحر

می روم تا قله های بی خبر ،

از من و این لحظه ای بی ثمر

می روم شاید که در پهنای کوه ،

غرق در دریای کوهستان شوم

می روم تا با حضور آب و برف،

همنشین صبر سنگستان شوم

می روم تا صبح را معنا می کنم،

نور عشق تازه ای پیدا کنم

می روم شاید به عمق دره ای

یا به اوج قله ای چون ذره ای

قطره ای غافل ز دنیایی شوم

جرعه ای غافل ز دریایی شوم

می روم تا کوه همراهم شود،

همدل و همراه دنیایم شود

می روم تا تک درخت قله را ،

با سلامی تازه همراهی کنم

می روم شاید که روحی تازه را ،

در ضمیر جسم و جان جاری کنم

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/26 ساعت 07:43 ب.ظ

0 نظر

آزادم

از هر چه ردیف و قافیه ست آزادم

از هر چه حساب و زاویه ست آزادم

جز عشق نمانده در دلم خورشیدی

از هر چه به کوه و بادیه ست آزادم

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/25 ساعت 03:28 ب.ظ

1 نظر

دلم برای کویر می سوزد

به کویر می روند تاآرامش از دست رفته را بجویند.

به کویر می روند تا با دیدن مناظر بکر دلشان تازه شود.

به کویر می روند تا از کویر نشینان انرژی بگیرند .

کسی که به کویر می رود خود می داند چه خطراتی پیش رو دارد.

کویر بادها دارد ولی علی رغم سوزشان نامهربان نیستند.

خاک دارد ولی می آید و می نشینند و زندگیشان را می کنند شاید هم به عنوان هدیه عناصر کمیاب به غذایت بیفزایند.

کویر تشنگی دارد ولی تشنه ات نمی گذارد.

کویر تنهایی دارد ،دوری دارد ،گم شدن دارد، هزار داستان کوچک و بزرگ دارد.

ولی اصالتی در خود دارد که گویی مردمان را به اصل خویش باز می گرداند و گرفتارانش را رها نمی کند.

کویر علی رغم نامی که بر آن نهاده اند گاهی گل دارد .

ولی ناگهان ... و دیگر هیچ

راستی چه کسی باور می کند کویر مین دارد

و من دلم برای کسانی می سوزد که شاید برای همیشه از زیبایی هایی که خالق در دست طبیعت نهاده است محروم خواهند شد .

دلم برای مسئله هایی می سوزد که هرگز حل نخواهند شد چون صورت مسئله پاک خواهد شد.

دلم برای کویر می سوزد که اَنگ پر پر کردن گل را به وی خواهند داد.

دلم برای تاریخی می سوزد که خواهند نوشت که حتی کویر را هم مین کاشتند.

دلم برای خودم می سوزد که تنگ رتیل را نخواهم دید چون هیچگاه پاک نخواهد شد.

دلم برای رفتگران محیط زیست می سوزد که حالا باید آموزش مین روبی هم ببینند.

دلم برای مینهایی می سوزد که در غربت کویر گم شده اند و خواهند شد وتنها راه یافتن شان جان زنده ای خواهد بود.

دلم می سوزد برای مجوز های که همانند گذشته صادر نخواهند شد تا آرمش مین ها بهم نخورد.

دلم برای راز های پنهان شده ی کویر می سوزد که سر به مهر خواهند ماند.

دلم برای دره هایی می سوزد که پر از رمز و راز های زمین شناسی و زیبایی شناسی است ولی در تنهایی دیواره های آنها فروخواهد ریخت و دلتنگ تر و تنها تر از همیشه به هم خواهند نگریست.

دلم برای نگهبانی می سوزد که باید مواظب مین ها باشد تا از جایشان تکان نخورند و خدای نکرده روی مین های دیگر نروند.

دلم برای قاچاقچی ها هم می سوزد که بجای یک کار آبرومند و نان حلالی که باید بر سر سفره بگذارند مجبورند با مین ها بجنگند و نان مین آلود به خورد زن و فرزندشان بدهند.

دلم برای خودم می سوزد که مجبورم حرف هایم را فروبخورم که به کسی برنخورد و گرنه دلم خیلی بیشتر می سوزد.

به گفته ی استاد حقگو تو رو خدا (( در کویر مین نکارید گل نمی دهد گل پر پر می کند))

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/23 ساعت 11:26 ق.ظ

5 نظر

شهر دلتنگی

شراب شهر دلتنگی چو نوشی

تمام عمر با خود در خروشی

اگر مقصود و معبودت نیابی

چو آبی بر سر آتش بجوشی

به دلتنگی کسی چون مو نباشه

که کس بر درد مو درمو نباشه

اگر صد سال هم دور از تو باشم

تو چون رامم شوی اَرمو نباشه

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/23 ساعت 10:05 ق.ظ

1 نظر

بوی پونه

به بوی پونه مستم کن به جویی

بیاور می و مستم کن به کویی

نه پیمانه به کار آید نه ام جام

بگو می آورند چندین سبویی

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/23 ساعت 12:44 ق.ظ

0 نظر

حتی خیالت را

به دار آویخته ام حتی خیالت را

ز تو دل کندم و ایل و تبارت را

ندارم طاقت شب زنده داری را

فراری داده ام صبر و قرارت را

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/22 ساعت 08:52 ب.ظ

0 نظر

زیبای شرقی در کویر

با خودم می اندیشم بیرجند نه جنگل های شمال را دارد نه هوای عطرافشان شیراز را نه زاینده رود اصفهان را ، نه ابهت تهران را نه تقدس مشهد را نه .. شهریست که در کویر زاده، دل بر باد و طوفان نهاده ،با بی آبیش باغ ساخته با دلتنگیش فراقی سروده با کوه هایش احساس غرور کرده و با دلبرانش از چای زعفرانی گفته.

گرچه گاهی در مقام مقایسه دل از نبودهای طبیعی و دست تنگی های بشری می گیرد ولی حس مانده از ستاره هایی که در پشت بام ها شمرده ای رهایت نمی کند و همیشه دل در خاکش داری ،اگر چه فرسنگ ها حتی به اندازه ی یک دور کامل کره ی زمین از وی دور باشی . نمی دانم شاید این گرمای اعماق کویر است که همیشه گرم نگهت می دارد ، همان گرمایی که آب را به جوش آورده تا قلیان کند همان گرمای اصیلی که کویر را زاده و اصالت را بر قلب مردمانش نهاده . آری عشق و مهر این شهر کویری در عمق وجود تمام مردمانش چه در دوردست و چه نزدیک نهاده است.

زیبای شرقی در کویر

شهر من کوه غرورت باغران

شهر من زیبا بنفش زعفران

شهر من ای یادگاران قدیم

ای تو یاقوتی زرشک خوش ندیم

شهر من ای خشت خشتت پایدار

در دلم فرهنگ و عشقت برقرار

شهر من ای در میان کوه و دشت

خفته ای ارام در طوفان مست

شهر من عشقت به جان آمیخته

درد و رنجت را به دیوار زمان آویخته

شهر من ساباط هایت منتظر

در مسیر خاطراتی مستتر

شهر من زیبای بر پای کویر

شهر پیرم شهر پیرم شهر پیر

یادگاری از قهستان مانده ای

همچنان شمعی به بستان مانده ای

شهر من در باغ های باغران

سبزی و سرخی به دست باغبان

شهر من ای در میان جسم و جان

گاه ظاهر بوده ای گاهی نهان

دست اهریمن ز بامت دور باد

مهر تو در سینه ها محصورباد

گرچه بی آبی امانت برده است

کاج سبزت رنگ و رو آورده است

همچنان دریای ژرفی در کویر

بهر من زیبای شرقی در کویر

همچنان عناب سرخی بر درخت

بر دلم درمان دردی روز سخت

گر نداری جنگل و دریا و رود

یا که داری خاک و سرما و نبود

دوست می دارم تو را زیبای من

من چو مجنونم تو هم لیلای من

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/20 ساعت 08:20 ق.ظ

2 نظر

شرع و دین با من

جواب شرع و دین با من

مرا یک بوسه مهمان کن جواب شرع و دین با من

به عشق خویش اذعان کن حرام شرع و دین با من

اگر داروغه ای آمد ز شرعیات می پرسید

به حکم عقل کتمان کن گناه شرع و دین با من

مرا یک بوسه مهمان کن جواب شرع و دین با من

به عشق خویش اذعان کن طناب شرع و دین با من

اگر داروغه ای آمد ز شرعیات می پرسید

به حکم عقل کتمان کن نقاب شرع و دین با من

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/19 ساعت 10:04 ب.ظ

1 نظر

یکروز

کنارت می نشینم باز در طرف چمن یکروز

به پوی پونه عادت می کنم در انجمن یکروز

نترس از این پریشانی باغ و فصل سرماها

دوباره با تو خواهم گفت از دشت و دمن یکروز

کنارت می نشینم باز بی حرف و سخن یکروز

به سیل بوسه می بندم لب یاس و سمن یکروز

نترس از این پریشانی باغ و فصل سرماها

دوباره با تو خواهم گفت زان عشق کهن یکروز

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/19 ساعت 10:20 ق.ظ

0 نظر

فقط خاطره

زندگی سرشار از بود و نبود آدماست

رفت و آمد در مسیری آشناست

گاه شادیم ز روییدن یک بوته ی سبز

گاه افسرده ز پژمردن گل

گاه سبزیم که روییده گلی در دمنی

گاه زردیم ز افسردن مرغ چمنی

گاه همپای نسیمم در کوه بلند

گاه افتاده به پاییم چو مرغان به بند

زندگی چرخه ی تکرار زمان است به اندیشه ی خاک

زندگی شرح رهی پر هیجان است ز افسانه ی عمر

زندگی فرصت روییدن و پژمردن یک باغ قشنگ

زندگی فرصت بوسیدن یک ماه به چنگ

زندگی فرصت یک تجربه است

ادمی اخر این راه فقط خاطره است

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/19 ساعت 07:46 ق.ظ

0 نظر

هوا سرد است اما :

پله های برفی عشق

رها باید نمودن لانه های گرم تکراری

هوا سرد است اما :

برف ها سرشار از اکسیژن عشقند

نفس باید کشید و راز باید گفت

نفس هایی عمیق از عمق یک احساس باید گفت

درختان را به زیر برف باید دید

به گنجشکان بی خانه سلامی تازه باید داد

و یا هم دانه باید داد

تمام پله ها را همسفر با برف باید رفت

سکوت مست باران خورده را فهمید

به دور از چشم نامحرم میان لحظه ها رقصید

هوا سرد است اما دست اسمان باز است

که در دست زمین هر دم امیدی تازه بگذارد

سرودی تازه را گوید

نترس از گم شدن در مه

نترس زین خیس باران خورده ی در مه فرورفته

همه یاریگر فرزند حوا اند و ادم هم

هواسرد است اما گرم احساس است

نیاز دست های ادمی فکر گل یاس است

و یاسی روی دیواری دمادم فکر ایجاز است

نمان در خانه های گرم تکراری

زمان در انتهای سرعتش در فکر پرواز است

زمین هرگز نمی ماند که چرخش دائما باز است

هوا سرد است اما دست های دائما گرمی

تقاضای محبت از تو می جویند

محبت را به روی سینی احساس می بویند

هوا سرد است ولی شال و کلاهی هست

هنوزم فرصتی، راهی و چاهی هست

کلاغ خوش خبر فکر بهار آورده پس خوش باش

بسوزان هیزم سرما

بنوشان شربت گرما

برون آ از لحاف گرم سرمازا

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/18 ساعت 01:32 ب.ظ

3 نظر

اولین برف زمستانی

برف های بامتان تکرار خورشید است

خورشید در خورشید سرشار امید است

با بوسه های بی امان برف

هر گوشه از شهرم

زیباتر از هر روز

بی هیچ تردید است

شاخه های خم شده

خشت و خاک نم شده

دست و پای جم شده

گویای تعظیمند

به پیش پای اولین برف زمستانی

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/17 ساعت 08:50 ب.ظ

0 نظر

در خیالم

من به رقصیدن میان درد عادت کرده ام

در نبود کس خودم خود را عیادت کرده ام

بهر تسکین دل بی همزبان خویشتن

در خیالم بوسه هایت را زیارت کرده ام

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/17 ساعت 07:48 ب.ظ

1 نظر

مسافر غرق در برف

برف می بارد و من

می شمارم همه ی دانه های پروازی

می نویسم همه ی سفیدی را

آسمان دلتنگ نیست دل وی وا شده

چترهای دلتنگ شادمانند امروز

اسمان مجنون است و زمین لیلی زیبای سفید

و درختان همه در جشن شراکت دارند

مسافر غرق در برف است

"محمود مسعودی(ساده)"

فرودگاه شیراز - پرواز لغو و من ....

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/16 ساعت 10:13 ق.ظ

1 نظر

ای عشق

دلتنگ تو می شوم کجایی ای عشق

افتاده به جانم خوره هایی ای عشق

شاید که از اقصای دلم دور شدی

باور نکنم تو بی وفایی ای عشق

دلتنگ تو می شوم کجایی ای عشق

با درد دلم تو آشنایی ای عشق

باور نکن از تو بی خبر خواهم ماند

وقتی که به عمق ذره هایی ای عشق

دلتنگ تو می شوم کجایی ای عشق

بر شاه دلم تو خود خدایی ای عشق

شاه ار چه هزار پادشاهی دارد

چون مور فتاده ام به چاهی عشق

دلتنگ تو می شوم کجایی ای عشق

هر سو نگرم نشانه هایی ای عشق

از عمق وجود خود تو را می جویم

در دهکده ام تو کدخدایی ای عشق

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/14 ساعت 07:38 ب.ظ

0 نظر

ساده در پیچیدگی ها

بیش از یک ساده در پیچیدگی ها نیستم

غیر یک بی تاب در تابیدگی ها نیستم

کو خدای عشق تا حسرت به دل نگذاردم

لایق خورشید و آن تفتیدگی ها نیستم

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/14 ساعت 07:27 ب.ظ

0 نظر

طراوت خورشید

هر صبح پر از طراوت خورشید است

در شبنم قطره ها هزاران عید است

برخیز به نور عشق افکار بشوی

حلال تمام مشکلات امید است

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/13 ساعت 08:45 ق.ظ

1 نظر

هچ

همه استاد حرفیم و عمل هچ

سرامون زیر برفیم و علل هچ

به ظاهر بهترین اندیشه داریم

ولی در واقعیت چون کچل هچ

به زیر هر گلویی شهر غبغب

ولی در پا بغیر از یک مچل هچ

ز وزوز گوش مردم جملگی کر

ولی وقت عمل اصلا عسل هچ

نماز و روزه و حج و جهادیم

ولی آخر بجز جفت جمل هچ

به لب الله گویان با دو تسبیح

به زیر لب بغیر از یک جدل هچ

درون ذهن آدم پر ز ربّ است

ولی گوییم بغیر از آن ازل هچ

به بازار از خدا گوییم و عدلش

ولی اندر عمل فکر اجل هچ

تماما عاشق اشعار نابیم

دمادم مرثیه ، قول و غزل هچ

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/12 ساعت 12:03 ق.ظ

1 نظر

محو نگاهت

گاه غرق چشم هایت می شوم

ناگهان مست صفایت می شوم

تا نفهمد کس که من مست توام

محو در عمق نگاهت می شوم

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/11 ساعت 08:52 ب.ظ

0 نظر

حس باران آمد

باران باران

آمد آمد

حس چتری مشکی

مست و عریان آمد

حس یک پنجره ی شسته شده

نور شمعی بی خواب

حس زیبای شب خاطره ها

دست گرمی به گلستان آمد

حس چک چک سقفی چوبی

و یکی کاسه ی پر آب شده

در میان خانه ی مامان آمد

حس صبحی که مه آلود شده

در عبور از شب بستان آمد

حس عاشق شدن چلچله ها

در کمینگاه شبستان آمد

حس یک چکمه ی سوراخ شده

در میان راه دبستان آمد

حس یک کودک باران خورده

خیس تر از مه تابان آمد

باز باران آمد

به خیالم چه خوشستان آمد

حس افتادن یک کاسه ی روی

روی سنگفرش شبستان آمد

حس فریاد محبت ز لب مادرها

بر سر طفل پر عصیان آمد

حس یک تایر بی خواب شده

سوی آرام ترین قله ی بی جان آمد

حس گنجشک تماما خیسی

زیر تنهایی یک بوته فراوان آمد

باران باران

باز باران آمد

حس یک کاهگل زنده شده

زیر ساباطی یک حس غریب

بهر آرامش انسان آمد

حس یک دانه ی بیدار شده

در دل شهر زمستان آمد

حس امید که پربارشده

بوی سبزینه شنیدست هوشیار شده

حس پر حس بهار

در شب سرد زمستان آمد

حس باران آمد

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/11 ساعت 05:49 ب.ظ

0 نظر

دلتنگ بوسه

دلتنگ بوسه ام که پریشان کند مرا

راهی شهر حضرت جانان کند مرا

زین هدیه های زمینی دلم گرفت

کو عشق او که به زندان کند مرا

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/11 ساعت 07:27 ق.ظ

0 نظر

این لب

تموم قصه ی دنیاست این لب

شرابی مزه ی زیباست این لب

نمی گویم که بهتر هست یانه

سخنگوی لب دنیاست این لب

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/10 ساعت 11:16 ب.ظ

0 نظر

چه می شد

چه می شد گر که دلتنگی نمی بود

حنای بی دلی رنگی نمی بود

چه می شد تنگ دلی آواره می شد

به هیچ جا شهرک سنگی نمی بود

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/10 ساعت 11:06 ب.ظ

0 نظر

فقط برای دلم

می گوید خوب برو دو تا کتاب در مورد فن شعر بخون یاد بگیری توی این دلنوشته هاست روزی سه بار گند نزنی که حتی داد شاعر بزرگی مثل استاد هم در بیاد .میگه بخدا اگه تو بری وزن و ردیف و قافیه یاد بگیری می تونی شاعر بشی می تونی ... می تونی

میگم من شعر نمی نویسم

می گوید بالاخره این به گفته ی خودت دلنوشته هات رو مثل شعر پشت سر هم ردیف می کنی یانه؟گاهی ردیف و قافیه توشون پیدا می شه یا نه؟ گاهی از دستت در میره یه حرفای توش پیدا می شه یا نه؟

می گویم ولم کن بابا حرفی کجا بود شعری کجا بود من فقط می نویسم دلم خالی بشه نترکه . نگاه کن ببین این نوشته های من رو میشه در کدوم قالب گنجوند با قافیه شروع میشه بی قافیه تموم میشه. کلاسیک شروع می شه آزاد تموم می شه، بی وزن شروع می شه یه دفعه اوج می گیره موزن میشه بعد میره تو خلا بی وزن بی وزن میشه، از این شاخه به اون شاخه می پره. آخه اینا که شعر نیست . شعر حساب و کتابی داره تو رو خدا شعر و شاعرا رو بدنام نکن .

میگه اصلا می تونی یه سبک جدید ابداع کنی .

می گم اخه نقطه چین حسابی من میگم نمی خوام شاعر بشم تو می گی سبک ابداع کن.آخه شاعر که بشی مسئولیت داری ، حرفت باید دردو بگه، شاعر شدن ظرفیت می خواد، شاعر شدن به ردیف کردن دو تا قافیه و ردیف نیست .

می گه من برا خودت می گم ها روش فک کن.

اون یکی دیگه ورداشته می گه عکسای قشنگ می گیری ها ، یه کلاس عکاسی برو یا حداقل دو تا کتاب عکاسی بگیر بخون ، اصلا حوصله نداری الان همه چی تو نت هست یه فیلم دانلود کن الفبا رو یاد بگیر تو می تونی عکاس بشی.

می گم ببین من نه عکاسی می دونم و نه می خوام بدونم من می خوام با عکس و عکاسی حال کنم همین .

اون یکی دیگه تازه رسیده میگه تو حیفی نمی ری دکترا دکتراتو بگیر هم حقوقت می ره بالا هم کلاست هم لباست هم پرستیژت هم شخصیتت هم ...

میگم ببین اسم دکترا هیچی بهت اضافه نمی کنه الان بری میدون انقلاب بهت پایان نامه دکترا می دن . اگه از اوناش نباشی براش زحمت بکشی هم باید بعدا کلی زور بزنی ثابت کنی از اون دکترا نیستی.

میگه بالا خره دکتر بشی برای خونوادت بچت برا آیندت خوبه.

می گم ببین من توی این دنیای خدا سه چیزو دوست دارم زمین،عکس و نوشتن،اینم دو تا پا می خواد یه دوربین یه دفتر و قلم بقیه دنیا رو ولش ، تو هم فک کن ببین چی دوست داری باهاش حال کن با منم کل کل نکن از کوره در میرم می زنم تو ملاجت از زمین و زمان محروم میشم .

می گه من برا....

می گم اُسکت-- stop اینم به دو زبون دیگه.

می گم تو رو خدا دست از سرم بردار من می خوام خودم باشم با تموم دلمشغولیاتم. ولا

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/09 ساعت 12:03 ب.ظ

0 نظر

طنز انتقال پایتخت (مِِشو یا نِمشو)

فقط برا تنوع وزن و قافیه را مثل همیشه نادیده بگیرید و با لهجه ی بیرجندی درستش کنید

پایتخت مَا بِره از شَر مِشو یا نِمشو

بس که دودی شده ای شَر مِشو یا نِمشو

چه به سمنان، چه طبس یا که به هر جای دِگه

آخری ای کار در ای شَر در اندشت مِشو یا نِمشو

سالها فکر من این است و همه شب سخنم

خود چنی وضع پریشون دَ تو شر مِشو یا نِمشو

خود همی وضع مدیریت و اوضاع دُلار و سکه

رفتن جمله رئیسو از ای شر مِشو یا نِمشو

زلزله روی گسل جم شده صد سال سیا

نِمِدُونم که غم زلزله وَسَر ، مِشو یا نِمشو

ما که بُر راه شمال ای همه سال منتظرِم

دل مو مایه که بگن یه غم بیشتر، مِشو یا نِمشو

مرد مسئول و وزیر گفته نِخَاشد که بشو

مو بموندم قیمتو یه کم کمتر مِشو یا نِمشو

القرض قصه ی ای غُصه به دل مونده هنوز

که نِوَاسِی مو مِخَا گف شَر وَدَر مِشو یا نِمشو

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/09 ساعت 10:53 ق.ظ

0 نظر

نور عشق

صبح را باید به نور عشق دید

شب کنار ماه ماند و عشق چید

زندگی غیر از شب و روزی نبود

هر زمان هر سوی بایدعشق دید

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/09 ساعت 09:59 ق.ظ

0 نظر

تلاطم دل

خورشید شعاعیست از مشرق دل

امید زلالیست نهاده بر سارق دل

چون مرکز هر دلی ز نوری ابدیست

غم نیست اگر تلاطمیست در زورق دل

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/09 ساعت 08:43 ق.ظ

1 نظر

نصیب

داد و صد بیداد از این روزگار

زین بلندا پست بی صبر و قرار

تیشه را فرهاد می کوبد به سنگ

بوسه را خسرو ز شیرین می برد

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/08 ساعت 09:16 ق.ظ

0 نظر

بی تو

بی تو جز غم میل آغوشم نکرد×

پیچ گیسو بر سر دوشم نکرد

موج دریا پیچ ناخورده گریخت

دل به دریا زد همآغوشم نکرد

شبنم زیبا بلورش خسته شد

حس خورشیدت به دل جوشم نکرد

دل به شیرین عسل می باختم

گل برفت و شیره ای نوشم نکرد

بعد تو بلبل غزل گویان نگشت

نغمه ای ناگفته، مدهوشم نکرد

گوییا صد قافیه گم گشته است

صد کتابم هیچ بر هوشم نکرد

گل به پایان خودش نزدیک شد

سرخ برگ وی غزلپوشم نکرد

ساده عقل و عشق یکجا نیستند

عقل هرگز عشق بر دوشم نکرد

"محمود مسعودی(ساده)"

×مصرع اول از شاعر گرامی احمد پروین

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/08 ساعت 06:35 ق.ظ

1 نظر

قلب سبز بر سنگ سفید کوه

ز قلب سبز بر سنگ سفید کوه دانستم ، ز سر تا پای عالم عشق می بارد

زقلب سبز بر کوه سفید سنگ دانستم//که عشق پاک و صادق سنگ را مغلوب میسازد "محمد نوخنجی"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/07 ساعت 07:32 ب.ظ

0 نظر

ز سر باید نویسم

تو را هر شب ز سر باید نویسم

به هر دیوار و در باید نویسم

برای ثبت عشقت در دل خویش

به هفت رنگ هنر باید نویسم

تو را با شور و شر باید نویسم

به الواحی ز زر باید نویسم

برای ثبت عشقت در دل خویش

تو را بر بوم و بر باید نویسم

تو را شام و سحر باید نویسم

به هر صبح دگر باید نویسم

برای ثبت عشقت در دل خویش

تو را بر بحر و بر باید نویسم

تو را بر بال و پر باید نویسم

به هم تیر و سپر باید نویسم

برای ثبت عشقت در دل خویش

به پیشانی و سر باید نویسم

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/07 ساعت 06:46 ب.ظ

1 نظر

من و این جاده و ماه

من و تنهایی و این جاده و ماه

من ویک خط سفید روی یک راه سیاه

من و سوسوی چراغی از دور

من و چند تیرک ایستاده به راه

من و یک دشت و دو صد کوه بلند

من و یک حس غریب، به تمنای نگاه

من و یک غوطه به تنهایی خویش

جستجویی ز دل و حسرت و چاه

من و شعری که به تنگ آمده در تُنگ نفس

تا بگوید شب یک بوسه ز افسانه ی آه

من و یک پیچ که پیچده به هم

همه افکار و خیالات من و ماه گواه

من و امید به دل مانده ی شب

که برآید به دل انگیز پگاه

من و این چشم که خوابش نبرد

پلک هایی که ندادند به اندیشه پناه

من و این جاده ی تکراری عمر

من و صد حسرت و احساس گناه

من و چارگوشه ی یک تنهایی

و به اندازه ی یک عمر، تباه

من و یک قافله از خاطره ها

ساربان مانده که تکرارکند قصه ی آه

آه این جاده چقدر طولانیست چقدر تکراریست

گاه با خط سفید،گاه بی خط سیاه

رمز هر راه در اندیشه ی ماست

می توان جور دگر کرد به این راه نگاه

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/02 ساعت 11:59 ب.ظ

0 نظر

چو چای داغ

زمستان گشت و یک بوسه چو چای داغ می چسبد

کنار ابری شیشه رفاقت با دلی قُچّاق می چسبد

دو زلف یار در دست و نگاهش سوی ناپیدا

لب عاشق گهی بر جفت و گه بر تاق می چسبد

"محمود مسعودی(ساده)"

محمود مسعودی( ساده ) 1392/10/01 ساعت 01:22 ب.ظ

0 نظر

من و وبلاگ و دلنوشته ها

نظرسنجی

روزانه‌ها

پیوندها

دسته‌ها

برگه‌ها

جدیدترین یادداشت‌ها

بایگانی

تقویم

جستجو