زندگی مدرسه ایست

زندگی مدرسه ایست 

ما همه درس آموز
مشکلاتش درسند
و کلاسش همه ی عالم خاک
درس ها مشکل و آسان دارد
چه بخواهی چه نخواهی همه اش می گذرد
آنچه می آموزی فقط آن می ماند
که شبی روشنی راه شود
هر که عاشق شود از درس نخواهد ترسید
مشق ها خاطره هایی شیرین بر لبش خواهد بود
وای انروز که نیاموزی از درس و کلاس
مشق ها خاطره هایی پر از حسرت و آه
، همه احساس تباهی و گنه خواهد بود
مشق ها را بنویس مشکلات را حل کن
خاطراتی خوش و خرم بنگار
زندگی فرصت تحلیل جهان گذراست
خط کش و پرگار و قلم را بردار
و کمی احساسات
نقشه ی خویش بکش
نقشی از خویش بکش
نقشه با نقش تو به دیوار زمان خواهد ماند
فرصت از دست مده
خویش را خوشکل و زیبا بنویس
خوش خط و ساده و خوانا بنویس
"محمود مسعودی(ساده)"
نظرات 1 + ارسال نظر
راضیه 1393/08/08 ساعت 03:44 ب.ظ

سلام
یاد این شعر افتادم: زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست/هرکسی نغمه خود خواند واز صحنه رود.............

دانش آموزان این مدرسه چقد خوشبخت هستند.چه فضای قشنگی

سلام تا نظر خودشون چی باشه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد