قِبراق باشی

الهی  خوشدل  و  قِبراق  بَاشِِیْ

دلو    زنده   ، کمر  تایاق  بَاشِِیْ

برای   کشتن  هر    غصه  و غم

مثال    شیر    نر  قچّاق   بَاشِِیْ

غم  و  غصه  ز  احوال  شما  دور

لبو  خنده ، دماغو   چاق  بَاشِِیْ

هزار  تا  دلبر  خورد   و  کلو  هچ

گرفتار   همو  چش  زاغ   بَاشِِیْ

در  ای  سال  جدید و موسم گل

به هر جا بِی دَ  توی باغ  بَاشِِیْ

به وقت قل قل گرما چو خاکشیر

به وقت سردی غم ،داغ  بَاشِِیْ

نَشِی تنها ، همیشه دور و بر پُر

کنار هم،خود م سنجاق  بَاشِِیْ

به   هنگام  نیاز  مهر  و   شادی

جرقه هی زنی  چخماغ  بَاشِِیْ

اگر چو خورد مشو اعصاب  گاهه

تحمل کرده، خوش اخلاق بَاشِِیْ

همی سالم بخا رفت مثل هر سال

چه بتر خود خوشی الساق بَاشِِیْ

جوونا    نم نموک   بیشتر    تقلا

نبینم   آخر  سال    تاق   بَاشِِیْ

ز کینه  بی نصیب و  بی دلی پَر

ولی در عشق در اعماق  بَاشِِیْ

نگی  شعرون  ساده بی حسابا

فقط خواستم بگم قِبراق  بَاشِِیْ

 "محمود مسعودی(ساده)"

نظرات 1 + ارسال نظر
فرا 1392/12/28 ساعت 03:46 ب.ظ

سلام
شعر بهاری زیبایی است
به وقت سردی غم ،داغ بَاشِِیْ

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد