ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
یادمان باشد باید از خاک زمین دل بکنیم
سمت پرواز بسویی دگر است
یادمان باشد آخر خط
بیشترین بُعد بشر
به اندازه ی یک عمر زمین خواری است
یادمان باشد
سفر از چوب به خاک
سفر آخر این عالم تکراری است
یادمان باشد
ایستگاه آخر
آخرین ریل سفر
آخرین بالش این راه دراز
آخرین زمزمه های آواز
همه یکسان به بشر جاری است
یادمان باشد بی بهانه،با بهانه
بپریم از لب جوی
نبریم آب ز روی
خوش نشینیم و نگویم ناخوش
کین همان رسم جوانمردی است
سلام خوب کردین که بٌعد رو اینجوری نوشتین .
_به اندازه ی یک عمر زمین ،خواری است_
فک کنم اینجوری خونده میشه ،بعد زمین ویرگول بذارین بهتر نیس