تک گلی هستم

تک گلی  هستم میان سنگ و لاخ روزگار 

همسفر  با  باد  و  همپای  نسیم  نوبهار 

گرچه که همصحبت گرد و غباری گشته ام 

مانده ام یک عمر در پایت به دشت  انتظار

نظرات 1 + ارسال نظر
رضا 1391/12/29 ساعت 09:31 ق.ظ

سلام
جسارتا اگر "که" از مصرع سوم حذف شود، همه چیز رنگ و بوی نکوتری خواهد گرفت. تا خسروان چه اندیشند؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد