روزن عشق

نور تابید روزن عشق مرا دیدار  کرد

                                     نور این روزن مرا از خواب خوش بیدار کرد

لحظه بی تابیم را باز هم تکرار کرد 

            من شدم تکرار صبح و لحظه ها 

                                                     لحظه ها تکرار صبح قصه ها  

                                                                                         قصه ها تکرار بر دل زاده ها

         جام را دیدم و در جم مانده ام

                                               نام را دیدم و در نم مانده ام

                                                                                  سینه را دیدم به ماتم مانده ام

شیهه اسب خیالم بر خیالم داد زد

                                    قمری دشت وجود آواز هستی جار زد

                                                                           شیر احساسم دوباره نعره انکار  زد

من گرفتار به دام دل نمی داند کسی

                                      قصه گوی صبح و شام دل نمی داند کسی

                                                                      خوش نشینم با دلم جز دل نمی داند کسی

بگذر و بگذار تا خاکم دهد گل لاله ای

                                         زندگی بانگی دگر زاید برای دانه ای

                                                                            چشم واکن بنگر این نور هزاران ساله ای

 



نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد