فرصت دیدار

یکی صبحی هوای کوه و صحرا را درون سینه پروردم 

                                به عمق بستر گرمم دو پای تنبلی را سخت بر بستم     

                                                          نهادم پا به راه کوه و از خویشم برون جستم

                                                                         نهادم پای در کوه ز هر چیزی رها گشتم 

 رها کردم تمام فکر ت و عقلم  طبیعت را  

                                              تا که برگردم به اول روز های آفرینش

                                                        به روزی که پدرهای من و ما با طبیعت همنشین بودند 

  دلم دادم به آب و شرشر آبشار زیبایش   

                نهادم دل به گل های قشنگ و رنگ و رویایش  

                                  نهادم دل نسیم صبحگاهی و نوازش های رعنایش

                                                                 نهادم پای در راهی که دل برگشت نمی خواهد 

روان گشتم بسوی قله ادارک بی پایان   

                                          قدم چون بر همی دارم دلم از من جلوتر بود  

                                                                           حواس ششم از من رهاتر بود 

                                                                                                خدا را در هر قدم دیدم 

 نور و ذره و دره

 

   هوا شیرین وشور انگیز  

             گاهگاهی نوری از پس کوه سرک می کشید به دنیای من و  عمق درخت و دره  

                                                                          همچو تیری که روان است به عمق ذره 

    رفتم و رفتم تا که گل ها همه بی چاک و گریبان بودند

                                    پیرهن پاره ز بهر ذره ی نور همه عریان بودند 

                                                               خورشید نوازش می داد همه ظاهر و باطن ها را 

   گفتم چه خبر هست اینجا  

                         شاید در خواب ابدیت خویش خواب می بینم  

                                                                         خواب افکار پریشان دیار

                                                                            و یا روز حشر است و فرصت دیدار نگار

کاش هر روز دلم اینجا  بود نه نه دلم اینحا هست 

                                                        کاش فکرم  گذرم و اندیشه ام اینحا بود 

 زیبایی کوه زیبایی دره زیبایی گل  

همه الطاف خداوند به ماست اگر اندیشه و فرصت دیدار دهیم بر خودمان

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد