آیا واقعا خدا نقاله بر می داره و زاویه اندازه می گیره؟

امروز یکی از همکاران که آدم معتقد و مقیدی است به کمپ ما اضا فه شد . صبح آمده دفتر می گوید دستشویی اتاق زاویه اش با قبله کم است و کل کانتینر باید بچرخد . از آنجا که مسن بود و وظیفه داشتم احترام ایشان را حفظ کنم برایش توضیح دادم که بالاخره همان مقداری که زاویه دارد کافی است. قبول نکرد گفتم شما یه مقداری کج بشینید می گه دستشویی فرنگی است و کج نشستن مشکل است . گفتم آخه خدا که مثل ما آدم ها مته به خشخاش نمی ذاره می گه نه باید کاروان را بچرخانیم . بالاخره بدون گرفتن جواب گذاشت و رفت . ساعتی بعد برگشت و گفت قطب نما گذاشتم زاویه خوب است و مشکلی ندارد.  

من هنوز دارم فکر می کنم آیا واقعا خدا می خواد همه چی آنچه کرده ای را رها کند نقاله بردارد و بخاطر کم بودن زاویه تنبیه ات کند. من فکر می کنم این مسائل ناشی از این است که خدای به آن بزرگی را با این فکر کوچک خودمان می سنجیم نظر شما چیه؟