انگشت نما

دل را به سر  کوی تو  دیوانه نکردیم که کردیم

انگشت نمای خود و  بیگانه نکردیم که کردیم

از شوق تو در باغ غزل قافیه گفتیم

هر قافیه   را همدم پیمانه  نکردیم  که  کردیم

هر جام که از دست تو گردونه به ما داد

آنرا به رهت گوهر  یکدانه   نکردیم  که  کردیم

در حسرت خال لب و آن چاه زنخدان

هر روز سفر تا  در   میخانه  نکردیم که کردیم

گفتند که کس جان نبرد از سر کویش

چان را به کف خویش نمایانه نکردیم که کردیم

امواج طلب بر  سر کوی تو روان است

زلفت به نهانخانه ی دل شانه نکردیم که کردیم

از بخت بد ماست که تیرم به خطار رفت

ورنه به کمین گاه وفا لانه   نکردیم که   کردیم

ای ساده ز اوضاع جهان شکوه نباید

راهش طلب از عاقل و فرزانه  نکردیم که کردیم