وقتی دلت می گیره

یهو دلت می گیره دل می زنی به دریا

ولی بدون خیسی راهو می ری تا فردا

یهو دلت می گیره دل می کنی ز دنیا

ولی بدون ترمز کجا می ری از اینجا

وقتی دلت می گیره بغضم میاد تو سینه

مواظب خودت باش یهویی گر می گیره

وقتی دلت می گیره همه می شن غریبه

غربت چه سخته انگار شاید شدی جریمه

وقتی دلت می گیره گلا فراری می شن

درختا بی مروت ، انگار حصاری می شن

وقتی دلت می گیره هیچکی وفا نداره

اصلا هیچی تو دنیا یه کم صفا نداره

وقتی دلت می گیره بلبل نفس نداره

اصلا فراموش می شه انگار هوس نداره

وقتی دلت می گیره جغدم میاد رو خونه

کبوترای خونه هی می گیرن بهونه

وقتی دلت می گیره شمدونی اشک می ریزه

یه عمره توی گلدون خون خورده ریزه ریزه

وقتی دلت می گیره تا صبح هزار ساله

صبحا فراموش می شن صبح شدنم محاله

وقتی دلت می گیره گوشات انگار کر می شن

چشات پر از صداین ولی باهات قر می شن

وقتی دلت می گیره پنجره جای شیشه

همش سیاهی می شه انگار شبه همیشه

وقتی دلت می گیره یه گوله اون تهش هست

هر وقت فراریش دادی شادی دور و برش هست

وقتی دلت می گیره انگار دلت نظیف نیست

اگر که آب بپاشی غما می رن عجیب نیست

وقتی دلت می گیره یه گوشه شیرو واکن

اشکو بپاش رو غم هات با ریزشش صفا کن

وقتی دلت می گیره تهش همیشه سبزه

غما می شن فراری می شکفه گل و سبزه