مهر مادری

چه خوش باشم که مادر در برم هست 

                                     دو دست مهربانش رهبرم  هست   

                                                                 محبت معنی جز او ندارد   

خوشم که سایه او بر سرم هست 

 مرا با عشق  جانان آفریدند 

                                 محبت را فراوان آفریدند  

                                                                 محبت مادر من بودو باشد  

                                                                          که در جسم منش جان آفریدند 

اگر عالم سراسر مهر باشد  

                                 اگر دنیای ما پر سحر باشد  

                                                                اگر پیر و جوان مهرانه گردند 

                                                                                       فقط مادر مرا در شعر باشد 

اگر مادر نبودی هیچ بودم 

                               اگر مهرش نبودی هیچ بودم 

                                                                تمام لحظه ها یم عشق مادر 

                                                                                اگر یک دم نبودی هیچ بودم  

زمان عشق تو بی اندازه داده  

                                     جهان مهر تو را بی بازه  داده 

                                                               بشر عشق تو دارد رهنمایش 

                                   بهشت حق  تو را آوازه داده  

بیا قدرش یدان تا هست در دست 

                                      که ناگه باز مانی ز آنچه او هست  

                                                                      نمی دانی تو قدر مهر ماهش 

مگر که واگذارد  دنییی پست  

ببین آواز مادر بس عجیب است  

                                     به لالایی او مهری غریب است 

                                                 مرا در خواب و در بیدار مادر  

که  مهر مادری خیلی نجیب است  

تمام عشق دنیا را به یک سو  

                                   تمام لطف عقبی را دگر سو 

                                                               ز لطف و عشق این دنیا و عقبی 

صفای مادری بینم به هر سو 

مرا نه گل نه گلدون آفریدند  

                               مرا نه شمع نه شمدون آفریدند 

                                                              ولی مهر خدایی مادری داد 

که من را عاشق اون آفریدند 

من از لطف خدا  بهترندانم  

                            من از حرف خدا سر تر ندانم 

                                                          خداوند بهترینش را نصیبت  

که هیچم از بهشت برتر ندانم 

بیا محمود دل بردار و برگیر  

                            صفا و مهر عالم را ز سر گیر  

                                                          که عمر ما بسی کوتاه باشد 

 قدم های پر از مهرش به سر گیر 

 

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد