صبح خوبست

صبح خوبست که همصحبت باران باشی
همدل و همنفس سبز بهاران باشی
رود و دریاچه و جنگل همه را درک کنی
خاصه تر آنکه به ملک طبرستان باشی
یا که همخانه گل گردی و همگام نسیم
تا سر کوی گلی شور به دامان باشی
صبح خوبست که با غنچه گلی باز شود
نور تابان چو برآید تو به میدان باشی
بلبل از خنده ی گل گوید و گل راز سحر
تو به گل خنده زنی محو گلستان باشی
مه چو برخیزید جنگل همه را محو کند
چشم در چشم مهی شاعر حیران باشی
چو دل انگیز شود حال گل و روح نسیم
مثل یک دلبر و دلداده به جولان باشی
صبح را قدر بدان زانکه به چند روز بهار
حیف باشد که به خواب خوش نسیان باشی
ساده را عشق به جز صبح دل انگیز مباد
چه از این به که دم صبح به بستان باشی
نتوان وصف رخش کرد که آن یار نهان
جرعه ای داد که تو تشنه ی جانان باشی
محمود مسعودی