بخاطر داشته باش

البرز با شکست هایش 
زاگرس با چین هایش 
دماوند با گدازه هایش
تفتان با بخارش
سبلان با دریاچه اش
زرد کوه با زنده رودش نام گرفت

البرز بارها شکست،از شکست ها پله ساخت تا بزرگ و برافراشته شد.
زاگرس بارها خمید، چین خورد، چین ها را غنی کرد تا امید مردم شد.
دماوند خون دل خورد، آتش گرفت ، حرف درونش را فوران کرد تا به اوج رسید.
تفتان از درون سوخت، گوگرد جانش را آتش زد ، ذره ذره بخار شد تا نام گرفت
سبلان دهان بست،دریاچه زایید، در اوج زلال شد تا دلش دریایی گشت.
زرد کوه جاری شد، زندگی بخشید تا نماد زندگی و بخشش گردید
پس بخاطر داشته باش:
شکست ها پله های بزرگی اند
چین ها نشان تجربه و قدمت
گداختن لازمه ی به اوج رسیدن   
جاری شدن لازمه ی زنده ماندن
،محمود مسعودی،
نظرات 1 + ارسال نظر
اشرف 1394/05/26 ساعت 08:17 ق.ظ

سلام
پستی که نگاشتید دو وجه داشت: یک وجه زمین شناسی و یک وجه اخلاقی

ارتباطی که بین پدیدهای طبیعی و نتایج آن با ارزشهای اخلاقی زندگی کشف کردید، زیبا و دلنشین بود. هر پدیده ای در طبیعت و پایان ان را به اخلاقیات مطلوب در جامعه پیوند دادید.

این نگاه دقیق به پیرامون ،امید را در دل زنده و سطحی نگری را نفی می کند

تشکر از پست قشنگتون

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد